Nieco głębiej.

William Blake (1757-1827), poeta, myśliciel, wizjoner, ilustrator, mistyk, filozof. Jego artystyczne poczynania noszą piętno lektury dzieł mistyków (m.in. Jakoba Boheme, Paracelsusa, Emanuela Swedenborga), kabalistów, gnostyków. Nie bez znaczenia wydają się własne, dogłębne studia nad Biblią. Wykonał ilustracje m.in. do "Boskiej Komedii" Dantego, "Raju utraconego" Johna Miltona i "Księgi Hioba".

Dla zainteresowanych polecam także szósty odcinek "teoretycznie o literaturze" [cykl ukazujący się na pl.hum.poezja; nieobecny na stronie - przyp. kan.]. Tam krótka prezentacja artykułu Tadeusza Sławka "William Blake: przyjaźń i nieposłuszeństwo".

----------------------------------------

	góra - Pieta, William Blake, 1795     lewy dolny - Visions of the Daughters of Albion, Plate 1, William Blake, 1793     prawy dolny - Title Page, The Marriage of Heaven and Hell, William Blake, 1793 Więcej obrazów Blake'a na stronie: http://sunsite.icm.edu.pl/cjackson/blake/index.html

Mano dogasał powoli. Obrazy słów żuły się jak suchary w poobiednim słońcu. "Może by tak pójść do Erla" pomyślał. Lecz myśl spokojnie przelewała się przez poręcz wersalki i ginęła w szparach dech starannie wypolerowanej podłogi. Zaprawdę powiadam wam, starannie. Nie chciałbym robić z Mano pantoflarza, ale każda klepka przeglądała się w sobie z dumą porannej, świeżej jutrzenki. Słoje prężyły swe kręgosłupy i wołały do okna: "Do mnie, do mnie". Mano jednak ziewał i zapraszał każdy promień do siebie. A one skrzętnie z tego zaproszenia korzystały. Skrzył się więc Mano w poobiednim słońcu, obsypany żółtym pyłkiem jak pusty wazon po świątecznych żonkilach.

[Telik]

Pozdrawiam, Telik.